ถ้าให้นึกถึงคำว่า “คนละรุ่น” คุณนึกถึงรุ่นไหนกันบ้างคะ?

ใช่... “เด็กรุ่นใหม่กับคนสูงวัย” อย่างรุ่นปู่ย่า ตายาย ที่ปัจจุบันดูเหมือนว่า สองรุ่นนี้จะมีบทบาทต่อกันเพิ่มมากขึ้น เนื่องจากตอนนี้เราเริ่มอยู่ในสังคมสูงวัยอย่างเต็มตัวหรือไม่

โดยผลสำรวจจากมหาลัยในประเทศเบลเยียมก็ยังค้นพบว่า “เด็กส่วนมากที่ได้ใช้เวลาร่วมกับปู่ย่าตายาย จะมีทัศนคติที่ดีร่วมกันมากขึ้น” ซึ่งในที่นี้ไม่จำเป็นว่าต้องพบกันบ่อยๆ แต่ให้เน้นไปที่ “คุณภาพ” ในระหว่างการใช้เวลาด้วยกันมากกว่า

ซึ่งส่วนตัวเราเองก็เห็นด้วยและมองว่า “ผู้สูงวัยในครอบครัว” มีบทบาทสำคัญที่จะช่วยเสริมสร้างความผูกพันในครอบครัวได้ อาจจะด้วยความเป็นผู้ใหญ่ที่สุด รวมไปถึงการเป็นผู้ช่วยสำคัญในสถานการณ์ต่างๆ เช่น การเลี้ยงหลาน เป็นต้น

นอกจากนี้ผู้สูงวัยยังเรียกได้ว่าเป็น “ผู้ช่วยคนสำคัญ” ที่จะช่วยเสริมเกราะพัฒนาการให้กับเด็กๆ ในครอบครัวในด้านต่างๆ ได้เป็นอย่างดี ดังนี้

การแก้ไขปัญหา : เชื่อว่ามีบางอย่างที่เราเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง แต่หากพูดถึงเรื่อง ‘ประสบการณ์ชีวิต' ข้อนี้ต้องยอมรับว่าผู้สูงวัยมักจะมีมุมมองการใช้ชีวิตที่มากกว่าแน่นอน ดังนั้นการแลกเปลี่ยนในเรื่องนี้จะช่วยให้เด็กเห็นวิธีคิดที่หาไม่ได้ในปัจจุบัน

ความผูกพันในครอบครัว : หากทั้งพ่อและแม่ต้องทำงาน ติดประชุมกลับบ้านมืดค่ำ การมีผู้สูงวัยอยู่ในบ้านจะ ‘ช่วยให้เด็กรู้สึกไม่โดดเดี่ยว’ ส่วนด้านของผู้สูงวัยเองก็จะรู้สึกว่าตนเองได้มีกิจกรรมทำร่วมกับหลาน เช่น การดูแลเรื่องอาหารการกิน หรือการพูดคุย ซึ่งทั้งหมดนี้ล้วนสร้างความผูกพันทางอารมณ์ที่ดีต่ออนาคตของเด็ก

การสื่อสาร : แน่นอนว่าบ้านใครที่มีปู่ย่าตายายจะพบเจอคำถาม หรือเล่าเรื่องมากมาย ซึ่งสิ่งเหล่านี้แหละที่จะช่วยให้เด็กๆ ได้พัฒนาเกี่ยวกับทักษะสมองจากการฝึกคิด การจับใจความฟัง รวมไปถึงการพัฒนาด้านภาษาที่ดีขึ้น แถมยังช่วยลดเวลาจากทีวีหรือมือถือที่มากไปของเด็กได้

อากงอาม่าจะบอกว่า จริงอยู่ที่ว่าข้อดีของการใช้เวลาร่วมกันระหว่างเด็กและผู้สูงวัยนั้นมีมาก แต่ทั้งนี้ ‘พ่อแม่เองก็ต้องใช้เวลากับลูกเช่นกัน’ ไม่ควรผลักภาระทั้งหมดให้เป็นของผู้สูงวัยเพียงเพราะเห็นว่าเขาทำได้ แค่นี้ชีวิตครอบครัวของคนละรุ่นก็จะสุขสันต์แน่นอน!

#อากงอาม่า #AgongAma